Ismail Kadare (b. 1936) is at present the only Albanian writer to enjoy a broad international reputation. His talents both as a poet and as a prose writer have lost none of their innovative force over the last three decades.
At the end of October 1990, a mere two months before the final collapse of the dictatorship, Ismail Kadare left Tirana and applied for political asylum in France, a move which, for the first time, gave him an opportunity to exercise his profession with complete freedom.
To read the german or the french version of this poesy, please follow the link
Sehnsucht – Ismail Kadare’
Absence – Ismail Kadare’
Ca pika shiu ranë mbi qelq.
Për ty unë befas ndjeva mall.
Jetojmë të dy në një qytet,
Dhe rrallë shihemi, sa rrallë.
Edhe m’u duk pak e çuditshme
Si erdh kjo vjeshtë, ky mëngjes.
Qiejt e ngrysur pa lejlekë
Dhe shirat pa ylberë në mes.
Dhe thënia e vjetër e Heraklitit
Seç m’u kujtua sot për dreq :
« Të zgjuarit janë bashkë në botë,
Kurse të fjeturit janë veç ».
Në ç’ëndërr kemi rënë kaq keq,
Që dot s’po zgjohemi ne vallë ?…
Ca pika shiu ranë mbi qelq
Dhe unë për ty seç ndjeva mall.
1976 – Ismail Kadare’
